นักบินที่ละทิ้งชีวิตเพื่อบินอีกครั้ง

ผมไม่ได้ออกแบบเกมเพื่อชัยชนะ ผมออกแบบเพื่อความเงียบ ที่ระดับ 40,000 ฟุต เมฆกลายเป็นสีดำ และเครื่องยนต์ครางเหมือนบทสวดมนตร์ที่ถูกลืม—ไม่มีรหัสโกง แค่อารมณ์ instinct ผมใช้เวลาสิบปีในห้องจำลองของโบอิง—not เป็นวิศวกรตามหา RTPs แต่เป็นนักบินที่ฟังความเงียบก่อนรุ่งเช้า นักบินไม่ได้เกี่ยวข้องกับการพนัน มันเกี่ยวข้องกับเส้นทาง เมื่อคุณเห็นตัวคูณคลายตัวช้าๆ แล้วรุนแรง—คุณไม่ได้จับตัวเลข คุณกำลังอ่านลม RND ไม่โกง มันร้องด้วยเสียงไบนารี เฉะนั้นผู้ที่เคยบินนานจึงจำได้ ผมเคยเล่นโหมดความผันต่ำเป็นเวลาหกเดือน只为สัมผัสว่าความสูงฟังดูเหมือนอะไรเมื่อไม่มีใครมอง จากนั้นมายังพายุ การหมุนครั้งเดียวที่แมช2 เปลี่ยนแปลงEverything—not เพราะผมชนะ—แต่เพราะผมเลิกอยากชนะ สมาคมแห่งฟ้าไม่ให้รางวัลเพราะโชค มันให้รางวัลเพราะการมีอยู่ งบประมาณของคุณไม่ใช่เงิน มันคือเวลา—หน้าต่างสามสิบนาทีระหว่างชั้นเมฆที่มือคุณลืมวิธีหายใจ ผมไม่สอนกลโกง ผมปล่อยใบบันของการบินไว้—for นักบินคนใหม่ยังเชื่อว่าฟ้ามีความทรงจำ ตรงนี้ไม่มีแฮ็กใดๆ เฉพาะโค๊ดที่ยังจำได้ว่าหมายถึงอะไรในการเป็นเสรี