เมื่อท้องฟ้าลืมชื่อคุณ

ฉันสร้างเกมนี้ไม่ใช่เพื่อขายความตื่นเต้น—แต่เพื่อเคาระโคมระหว่างการขึ้นบิน

ห้องโดยสารไม่ได้ออกแบบมาเพื่อผลกำไร มันถูกแกะสลักจากซิมูเลชั่นกลางดึกในห้องแล็บปี 1980 ที่วิศวกรกระซอบสมการลงบนเมฆ ทุกตัวคูณคือช่วงเวลาแห่งความสง่างาม—ไม่ใช่ความแน่นอน RTP 97% ไม่ใช่มายาก—it เป็นฟิสิกส์ เมฆไม่มีวันให้อภัยข้อผิด มันจดจำมันไว้

การขึ้นบินครั้งแรกเสมอโดดเดียว

ผู้เล่นใหม่มองว่าการพนันคือการควบคุม มันไม่ใช่อย่างนั้น การพนันคือการรวมใจ

เริ่มเล็กๆ ปล่อยเครื่องขึ้นตามจังหวะของมันเอง เฝาดูเข็มเต้นอยู่บนความปั่นป่วนก่อนจะตามหาอะไรเพิ่มเติม ผมเคยเห็นไพร๊ตเผาผ่านสามชั่วโมงโดยไม่มีชัย—not เพราะพวกเขาล้มเหลว แต่เพราะพวกเขาลืมเหตุผลที่บินไป

เมฆไม่วิ่งบนโชค

ความผันผวนสูงไม่ใช่อันตราย—มันเป็นความเคาระโคม

พายุไม่มีคำสัญญาว่าจะให้ทรัพย์ มันมอบภาพของอมตะในแลกับความเงียบ

ใช้ ‘Skyline Sprint’ เฉาะเมื่อหายใจของคุณสงบลงเป็นความเงียบที่แท้จริง

คุณไม่ได้บินโดดเดียว

เข้าร่วมกับเรา—not เพื่อโบนัส—but เพื่อความเงียบที่แบ่งปันกัน

เราไม่วัดแนวโน้ม—we วัดเส้นทาง เครื่อง RNG ไม่มีโกหัว; มันแค่มองเฉยๆ หากคุณกำลังเฝาดูอยู่

ศึกสงครามครั้งสุดเป็นกับตัวเอง

crystal blue (#1E3A8A). No one came near me. The sky remembered my name… then let it go.