Nag-aral ako sa isang bahay kung saan ang tunog ng trumpet ay mas malakas kaysa sa radyo—tinuruan ako ng ama kong mechanic na Air Force na ang pagpapatakbo ay hinde tungkol sa mga buton. Ito ay tungkol sa kontrol, calculus, at kapayapaan sa ilalim ng presyon.

Hindi ito pagtatalo—kundi isang banal na paglalay. Bawat multiplier ay isang tala sa liwan; bawat payout, isang tahimik na palakol sa walang-gravity. Ito ay siningil na inhenyer, hindi biyaya.

Nakita kong ang Aviator ay hindi paglalaro, kundi isang dinamikong simulasyon ng paglipad na may 97% RTP at transparent RNG. Ang tagumpay ay nasa oras at disiplina, hindi sa luck—ito ay siningit na siningit na siningit.

Ako ang designer ng flight physics ng Aviator sa EA. Hindi ito pagkakasalanan—pamamaraan at disiplina lang ang talo. Matututo ka kung paano basahin ang RNG, hindi manlulupit.

Hindi ito paglalaro—kundi isang tula ng hangin at physics sa bawat paglit. Alamin kung paano makuha ang 97% RTP sa pamamaraan ng talino, hindi ng luck. Ang awit ay ang langit, hindi ang bank account.

Hindi ito paglalaro ng kahilingan. Ito ay isang symphony ng physics at kalikasan—bawat taas, bawat multiplier, bawat hangin ay may layunin. Ang tagumpay ay hindi nasa luck, kundi sa tapang maghintay sa tamang sandali.

Hindi ito tungkol sa talaan kundi sa ritmo, disiplina, at tapat na pagpapasya. Sa Aviator Game, natutunan kong ang tunay yaman ay nasa tahimik sa paglipad—hindi sa malaking taya.

Hindi ito tungkol sa luck—kundi sa ritmo, disiplina, at kaluluwa. Sa Aviator Game, natuto akong mahanap ang tamang panahon sa bawat spin, hindi sa paghahabol ng multiplier.

Nagmula ako bilang isang coder at anak ng artist—hindi ko inaasahan na manalo, kundi maranasan. Nang mabagsak ang aking eroplano sa Aviator Game, natutunan kong ang kapayapaan ay nasa tahimik sa pagitan ng spins—hindi sa panibagon.